Bagi pengagum bekas Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad, mereka akan mengiktiraf beliau sebagai seorang yang hebat serta paling berkarisma dalam Malaysia. Semua ini berasaskan kepada apa yang telah dilakukan olehnya sepanjang menjadi Perdana Menteri ke 4 dengan membawa Malaysia keluar dari imej negara pertanian kepada negara perindustrian.
Benar, itu adalah jasa beliau yang telah ditaburkan kepada Malaysia. Seharusnya, sebagai seorang Perdana Menteri, beliau wajib melakukan sesuatu transformasi sesuai dengan peredaran zaman. Ianya tidak harus dinafikan dengan begitu mudah.
Namun, jika ada yang mengatakan, pemimpin berusia 92 tahun ini seorang yang hebat dalam segenap segi, sebaiknya, ubahlah persepsi itu. Mudah untuk disimpulkan bahawa, Mahathir bukanlah individu luar biasa yang dikelilingi kehebatan yang tiada taranya sehinggakan setiap apa yang dilakukannya adalah yang terbaik dan tiada siapa dapat menafikannya.Sebenarnya, Mahathir belum mencapai tahap hebat apabila beliau memerlukan sokongan daripada orang dalam UMNO sendiri untuk menyingkirkan Datuk Seri Mohd Najib Tun Abdul Razak. Setiap hari, semasa beliau berada dalam UMNO, beliau cuba menghasut ahli UMNO untuk menentang Datuk Seri Mohd Najib dari segenap sudut.
Dari satu sudut, beliau berjaya menghasut Timbalan Perdana Menteri pada waktu itu, Tan Sri Muhyiddin Yasin, Naib Presiden UMNO, Datuk Seri Shafie Apdal dan anaknya yang juga Menteri Besar Kedah, Datuk Seri Mukhriz Mahathir untuk menyebelahinya. Namun, gabungan mereka gagal menumbangkan Datuk Seri Mohd Najib.
Kemudian, beliau mencuba pula helah lamanya dengan keluar dari UMNO dengan harapan tindakannya akan menyebabkan keadaan UMNO lemah kerana langkahnya diikuti oleh sebilangan besar ahli UMNO. Helah ini juga gagal kerana sebaik sahaj beliau keluar dari UMNO, hanya beberapa orang sahaja yang mengikut jejak langkahnya.
Beliau kemudiannya cuba menghasut media barat untuk menyerang Datuk Seri Mohd Najib dengan pelbagai cerita fitnah yang melibatkan sumbangan derma daripada keluarga DiRaja Arab Saudi yang bernilai RM 2.6 bilion. Setiap hari, inilah sahaja berita yang dijaja olehnya dan pada satu ketika, ianya ada menampakkan sedikit hasil.Namun, sebaik sahaja ramai pihak mendesak beliau untuk mengemukakan tarikh transaksi di Ambank, tempat wang berkenaan dimasukkan, beliau dan para pentaksubnya, gagal untuk mengemukakan tarikh yang tepat. Malah sehingga hari ini, beliau masih gagal memberikan tarikh dan masa wang berkenaan dimasukkan.
Ini adalah asas kepada pendakwaan yang menyokong cerita Mahathir untuk mengaitkan Datuk Seri Mohd Najib dengan penyalahgunaan wang. Jika inipun gagal dikemukakan, bagaimana Mahathir mahu menuduh Perdana Menteri menyalahgunakan wang ini?
Terkini, sebaik sahaja menubuhkan Parti Pribumi Bersatu Malaysia (PPBM), beliau cuba menjalinkan kerjasama dengan Lim Kit Siang, Datuk Seri Anwar Ibrahim dan Mat Sabu yang kesemua mereka ini adalah bekas musuh politik yang begitu hebat dikecam dan dihina Mahathir sewaktu menjadi Perdana Menteri.
Tujuannya hanya satu, mahu memastikan Datuk Seri Mohd Najib ditumbangkan menerusi satu pakatan Mahathir-Mat Sabu-Kit Siang-Anwar. Persoalannya, jika benar Mahathir berpengaruh, kenapa semasa beliau keluar dari UMNO, langkahnya hanya diikuti oleh segelintir sahaja ahli UMNO?
Kenapa beliau perlu mewujudkan satu pakatan baru untuk menumbangkan Datuk Seri Mohd Najib jika benar beliau hebat dan berpengaruh? Jika beliau berpengaruh, sudah pasti beliau tidak memerlukan apa jua gabungan kerana beliau hanya perlu mengarahkan sahaja sesiapa untuk menggerakkan gerakan menjatuhkan Datuk Seri Mohd Najib.Jelas disini, Mahathir sebenarnya tidaklah sehebat mana. Malah, Mahathir terpaksa merayu dan melutut kepada bekas musuh politiknya sendiri untuk bersama-sama dengannya dalam gerakan menjatuhkan Datuk Seri Mohd Najib. Masih mahu mengatakan Mahathir hebat dan bijak dalam merencanakan politik?
0 comments:
Post a Comment