Perlu diakui bahawa survivor kaum Melayu di negara ini memang semakin hari semakin terancam dengan pelbagai faktor. Hari ini, kita dapat melihat, sedikit demi sedikit warisan Melayu semakin dilupakan dan hanya boleh disaksikan samada di muzium, menerusi catatan sejarah mahupun filem-filem lama.
Mungkin bagi sesetengah kita, adat resam lama yang dirasakan tidak relevan, perlu ditinggalkan. Semuanya berlandaskan alasan bahawa Malaysia hari ini sudah mengorak langkah kearah sebuah negara maju dan adat resam serta keutamaan bahasa Melayu itu sendiri dilihat seperti menghalang kearah kemajuan bangsa itu sendiri.
Sebenarnya, pemikiran seumpama ini yang bakal melenyapkan bangsa yang dahulunya merupakan tuan bagi tanah Semenanjung ini. Manakan tidak, dahulu, sebelum nama Malaya dan Malaysia ini di perkenalkan, tanah ini dikenali sebagai Tanah Melayu yang mana bahasa penghantarnya adalah Bahasa Melayu dengan bertulisan Jawi dan mengamalkan adat resam Melayu yang penuh tertib.
Hari ini, sebaik sahaja berubahnya sebuah kerajaan yang memperjuangkan kedaulatan tanahair, keluhuran agama Islam dan kadudukan tinggi Bangsa Melayu sebagai tuan kepada empunya tanah ini, segala-galanya sudah mula berubah atas alasan kemajuan.
Lihat sahaja bagaimana kenyataan media yang dikeluarkan oleh menteri yang sepatutnya mengutamakan Bahasa Melayu yang termaktub di dalamPerkara 152 Perlembagaan Persekutuan. Ianya telah menjadi satu perkara yang begitu hangat diperkatakan apabila Menteri Kewangan, Lim Guan Eng mengeluarkan kenyataan rasmi medianya dalam bahasa Mandarin.
Perkara ini sebenarnya baru kali pertama berlaku dalam sejarah pentadbiran negara dan menariknya, Lim Guan Eng dalam satu temubual mempertahankan kenyataan berkenaan yang dianggapnya tidak melanggar sebarang perkara di dalam Perlembagaan Persekutuan.
Ingin ditanyakan kepada semua anak Melayu yang masih menganggap diri mereka Melayu. Adakah kita mengizinkan perkara seumpama ini berlaku dihadapan kita? Jawapan yang diberikan,mungkin tidak ada salahnya kerana negara ini didiami oleh pelbagai kaum dan agama. Namun, perlu ditegaskan bahawa menurut Perlembagaan Persekutuan, hak Ketuanan Melayu, bahasa dan Islam itu sendiri tidak boleh dikompromi dengan apa jua alasan.
Mari kita renungkan sejenak satu lagigaya penulisan Melayu yang sudah semakin pupus ditelan zaman. Tulisan dan membaca dalam bahasa Jawi merupakan satu bentuk penulisan dan bahan bacaan utama masyarakat Melayu satu ketika dahulu. Soalannya, berapa ramai lagi yang mampu membaca dan menulis Jawi lagi dari kalangan kaum Melayu itu sendiri?
Sehinggakan, akhbar menggunakan tulisan Jawi seperti Utusan Melayu itu sendiri terpaksa di tamatkan pengeluarannya kerana sudah tidak ada lagi kaum Melayu yang mampu membaca dengan baik tulisan Jawi. Bukankah ianya petanda bahawa survivor bangsa Melayu yang di dakwa Datuk Laksamana Hang Tuah sebagai tidak mungkin hilang, bakallenyap ditelan zaman?
Jika dahulu, kita boleh berbangga bahawa hak Ketuanan Melayu tidak ada sesiapapun boleh menggugatnya. Hari ini, hak Ketuanan Melayu kini semakin dicabar dan tidak mustahil, satu hari nanti, tiada lagi istilah hak Ketuanan Melayu mahupun hak berbahasa mahupun agama dari jati diri anak-anakMelayu itu sendiri.
0 comments:
Post a Comment